Knotwilgen en ...

Zoals ik al eens eerder schreef is het uitlaten van Dientje meestal geen straf. Binnen 5 minuten loop je in het buitengebied. Heerlijk wat je ziet, hoort (tijdens de spits geen natuurgeluiden) en ruikt.
Ruiken deed het deze week niet lekker, er was een boer aan het gieren. Dientje vond het nodig om in de resten, die op de weg lagen, te gaan rollen. Dat rook ook niet lekker.
Een van de wandelingen gaat tussen weilanden door met veel knotwilgen, sommigen zijn al uit en uitgehold.
Vrijdag om 17 uur zag het er prachtig uit, maar toen had ik geen fototoestel bij me. Zaterdag het rondje nogmaals gelopen en foto's gemaakt.

Er is een boerderij gebouwd in dezelfde stijl als die er al stond. Dat geeft ook weer een landelijk gevoel. Het grasland is omgeploegd en nu is er mais ingezet.

Dientje houdt van rollen op het kiezelpad. Was natuurlijk net klaar toen ik het toestel zover had.

Je kunt nu kiezen om rechtsaf de korte route te doen of linksaf langs meer weilanden en de kolk. Van dit weiland is langs 2 kanten een strook vrij gemaakt om een vlinderstrook te maken. Her en der staan een paar stekken, maar dat wordt vast wel wat.

Om bij de kolk te komen loop je langs een mooi weggetje met hoge wallen. Hier moet ook een IJsvogeltje zitten. Ik heb deze nog nooit gezien, maar mijn man wel.

 Er grazen stiertjes (nou ja stiertjes!!!).

De kolk laten we links liggen en komen uiteindelijk bij een 2e kolk, vroeger was dit een zwembad. Dientje weet precies waar de plekjes zijn om gemakkelijk in het water te gaan. De bal word neergelegd en ik ga vrouwtje hypnotiseren in de hoop dat ik mag zwemmen.

Vooruit het is warm, je hebt het verdient.

Samen met de bal ben ik in mijn sas.

En na het zwemmen wil ik me droog rollen.

En dan blijft er een mager hondje over met veel zand en ander prut in haar haren. Ach vrouwtje maakt het wel schoon.

Nog een klein stukje lopen en we zijn weer thuis.

Gaan we straks weer?

Fijne dag.

Dientje