Villars-sur-Ollon

In 2015 waren we hier voor het laatst. Het chalet waar we altijd logeerden zou in de zomer van 2015 worden gesloopt en er zouden appartementen worden gebouwd.

Dezelfde organisatie had ook nog een vakantiebestemming in Vermala (Crans-Montana). Helaas is dit ook niet meer in hun bezit.

Dus er moest wat anders gezocht worden waar Dientje ook naar toe zou kunnen. Via Dogs Included kwamen we uit bij een appartement in Villars. Dat leek ons wel leuk en dan konden we ook kijken op de plek van het voormalige Chalet.

Vrijdag naar onze vrienden, in de buurt van Bern, gereden. Alles was groen, de bergtoppen, hoezo veel sneeuw in Zwitserland?

Zaterdag naar Villars gereden. We waren al in het dorp toen we iets sneeuw zagen, gelukkig in de buurt van ons appartement meer.

We zitten ong. 15 min. lopen van het centrum en een stationnetje naar Bretaye voor de deur. Als je goed kijkt zie je een groen treintje staan, de ovalen koepels staan boven de trappen.

Wij zitten op de 3e rij balkons (van onderen) en de 2e en 3e van rechts, onze onderburen hebben het zonnescherm uit. Een geweldig groot balkon op het zuiden, wat een luxe. We hebben nog anderhalf uur buiten kunnen zitten.

Zondag hebben we rustig aangedaan. Toen maar skipassen gekocht. Dat was bij het station in Villars. In plaats van terug te gaan en skikleding aan te doen zijn we met het treintje naar de Golfbaan gegaan en hebben samen met Dientje 2 1/2 uur gelopen.

Dientje heeft zich vermaakt. Lekker rollen.

Ik geniet elke keer weer van deze wandeling.

Weer een late lunch op het balkon.

Maandag hebben we geskied. We wisten niet hoe het met Dientje zou gaan, ze was wel een beetje uit haar doen na al die ongewone dingen. Er zijn meer blaffende en jankende huisdieren in het appartementencomplex dus proberen maar en als er klachten zouden komen, dan ...

Er was  veel wind en beweging in de lucht.

Na het skiën naar het dorp gelopen, was niet aangenaam Je kon duidelijk merken dat er ander weer op komst was.

Dinsdagochtend werden we al vroeg wakker gemaakt door Dientje. En ja hoor, even later hoorden we het ook: lawine kanonnen. Weer even nerveus als met oud en nieuw.

Mist, regen, sneeuwregen. Ben heeft nog een poging gedaan om te gaan skiën, maar zag hiervan af i.v.m. mist en regen. Dan maar regenkleding aan en richting Chesières, de wijk waar La Prairie was, onze vorige verblijfplaats. Dientje weer uitgelaten nu de kanonnen klaar zijn met hun werk.

Het pad waar we vanuit het chalet altijd langs liepen om Dientje uit te laten of als we naar het dorp gingen, heet nu Sentier de Chasse (Jaagpad). Er zijn veel bomen gerooid en daar zijn houten dieren uit de regio van gemaakt. Hier een selectie.

Toen probeerden we ons huidige onderkomen te vinden en gevonden. Boven de sneeuwvlakte rechts.

En toen was daar de bouwplaats.

Dichterbij. De onderste laag is klaar, garage? 

De weersvoorspellingen zijn niet goed voor komende dagen, dus we gaan per dag bekijken wat we gaan doen. We hebben wel afgesproken dat we vrijdagmiddag weer naar onze vrienden gaan i.p.v. zaterdag direct naar huis.

Wordt vervolgd.

Dientje