De terugreis was qua rijden geen pretje. Op dinsdag gingen we van Bern en we zouden kijken hoever we zouden komen. Het moest wel ongeveer halverwege huis zijn. Voor 10 uur vertrokken we en door wegwerkzaamheden en bijbehorende file waren we om 16.30 uur op de camping in Bad Durheim, nog geen 350 km.
Een enorme camping tussen de wijnvelden. De voorzieningen waren prima, maar niet mijn camping. We bleven omdat we geen zin hadden om verder te zoeken.
De camping was een lange straat met allemaal zijpaden die namen hadden van druivensoorten. Op zo'n zijpad waren 8 kampeerplekken. Aan het eind van de straat een rotonde met een enorm beeld.
Op het 1e wandelingetje in de buurt van de camping kwamen we dit tegen. Kapot serviesgoed moet je niet weggooien of het moet een gat in het pad zijn.
Nog een feestelijk bloemetje meegenomen uit Zwitserland.
Woensdag hebben we Bad Durkheim bezocht. Het plaatsje staat in het teken van water en is een kurort.
De lange donkere muur is een soort alg waar water doorheen sijpelt. Dit heeft goede invloed op de longen. Je merkt het ook als je er langs loopt. Je kunt ook op de balustrade lopen.
In het Kurpark veel beelden.
Een van de kerken in Bad Durkheim. De kerk is van binnen behoorlijk gerestaureerd en niet zo bijzonder, behalve ... In 1 nis waren allerlei oude beelden, een prachtig doopvont.
En een beschildering rond een deur.
Moderne glas in lood ramen.
In het park allerlei borden met verwijzingen naar het water. Bad Durkheim is ook met veel steden in Europa en Duitsland gelieerd.
Prachtige borders.
Aparte vormen, leuke uitzichten.
Naast de camping was een vliegveld. Volgens de beschrijving zou je er op de camping niet veel last van hebben. 's Avonds werd het anders. Volgens ons werd er met een les vliegtuig gevlogen of iemand moest vlieguren maken. We hebben een poos staan kijken en zagen steeds hetzelfde vliegtuig landen en opstijgen. Dat was niet geheel geluidloos.
Terug op de camping wilden we wel gaan wijnproeven. Toen we daar waren stonden er mensen bier te drinken en te roken, werd er braadworst gebraden. De lucht was al vol van allerlei geuren, niet bevorderlijk voor het ruiken van de wijn. Een ander echtpaar was ons voor en werden geholpen door een ongeïnteresseerde verkoper. Toen hadden wij het ook gezien en dus niets geproefd.
Een laatste blik op het Tipi terrein.
Donderdag verder naar huis. De dag begon niet zo goed. Ik was de caravan aan het opruimen en Ben de buitenboel. Bij het brengen van spullen van de caravan naar de auto liep ik tegen een grote haring van de stormlijn aan. Schade: een hevig bloedende wond van zeker 5 cm. Verpleegkundige en EHBO'er bij de hand. Daarna schoot het hem in de rug bij het verwijderen van een haring die niet wilde meewerken. We gingen dus lekker op weg.
De laatste 450 km waren net zo'n drama als de 350 km van dinsdag. We waren blij dat we thuis waren. Het noodzakelijke uitgepakt en lekker rustig gedaan.
Vrijdag opruimen en afspraken, zaterdag familiedag, zondag verjaardag en maandag weer aan het werk. De wond is nog een mooie rode streep, de rug is weer los.
Naast alle activiteiten heb ik ook nog tijd gehad voor mijn handwerk.
Spirit of Life shawl is klaar, niet gedragen te warm.
Sokken moeten alleen nog afgekant worden.
Hexjes gemaakt en 21 Lily's.
Een leuke, actieve vakantie gehad.
Groet,
Dientje
