Wat heb ik gedaan.

We moesten nog steeds de caravan schoonmaken aan de buitenkant na de vakantie. Door allerlei afspraken en de warmte kwam er maar niets van. De afgelopen 2 weekenden zijn we 's morgens bezig geweest met wassen en in de was zetten. Alleen de achterkant moet nog in de was. Misschien een keer 's avonds doen. En dan kan die naar de stalling.

Veel gewerkt aan mijn 'Winterse hexjes'. Dat is dus hexjes maken.

Aannaaien en uitzoeken welke waar moet. Als ik helemaal rond ben, dan stop ik er even mee. Ik kijk hoe het verder gaat en zoek passende stof. Maak dan misschien wel hexjes voor de voorraad, we zien wel.

Zondag heb ik nog een paar Lily's getekend, zodat ik verder kan naaien.

De applicaties voor de rand van de Switch staan in de ruststand. Ik moet stroken snijden en op zolder heb ik een grote snijmat. En op zolder is het nu niet goed toeven.

Zolang de warmte aanhoudt, ga ik rustig verder met al dat kleine pruts spul. Hoewel de 'Winterse hexjes' inmiddels niet meer klein is, maar je kunt de hexjes 1 voor 1 aannaaien.
En in deze periode moet ik ook af en toe op mijn vrije woensdag werken i.v.m. vakanties.

Fijne dag.


Dientje

Vakantie terugreis

De terugreis was qua rijden geen pretje. Op dinsdag gingen we van Bern en we zouden kijken hoever we zouden komen. Het moest wel ongeveer halverwege huis zijn. Voor 10 uur vertrokken we en door wegwerkzaamheden en bijbehorende file waren we om 16.30 uur op de camping in Bad Durheim, nog geen 350 km. 
Een enorme camping tussen de wijnvelden. De voorzieningen waren prima, maar niet mijn camping. We bleven omdat we geen zin hadden om verder te zoeken.

De camping was een lange straat met allemaal zijpaden die namen hadden van druivensoorten. Op zo'n zijpad waren 8 kampeerplekken. Aan het eind van de straat een rotonde met een enorm beeld. 

Op het 1e wandelingetje in de buurt van de camping kwamen we dit tegen. Kapot serviesgoed moet je niet weggooien of het moet een gat in het pad zijn.

Nog een feestelijk bloemetje meegenomen uit Zwitserland.

Woensdag hebben we Bad Durkheim bezocht. Het plaatsje staat in het teken van water en is een kurort.

De lange donkere muur is een soort alg waar water doorheen sijpelt. Dit heeft goede invloed op de longen. Je merkt het ook als je er langs loopt. Je kunt ook op de balustrade lopen.

In het Kurpark veel beelden.

Een van de kerken in Bad Durkheim. De kerk is van binnen behoorlijk gerestaureerd en niet zo bijzonder, behalve ... In 1 nis waren allerlei oude beelden, een prachtig doopvont. 

En een beschildering rond een deur. 

Moderne glas in lood ramen.

In het park allerlei borden met verwijzingen naar het water. Bad Durkheim is ook met veel steden in Europa en Duitsland gelieerd.

Prachtige borders.

Aparte vormen, leuke uitzichten.

Naast de camping was een vliegveld. Volgens de beschrijving zou je er op de camping niet veel last van hebben. 's Avonds werd het anders. Volgens ons werd er met een les vliegtuig gevlogen of iemand moest vlieguren maken. We hebben een poos staan kijken en zagen steeds hetzelfde vliegtuig landen en opstijgen. Dat was niet geheel geluidloos.

Terug op de camping wilden we wel gaan wijnproeven. Toen we daar waren stonden er mensen bier te drinken en te roken, werd er braadworst gebraden. De lucht was al vol van allerlei geuren, niet bevorderlijk voor het ruiken van de wijn. Een ander echtpaar was ons voor en werden geholpen door een ongeïnteresseerde verkoper. Toen hadden wij het ook gezien en dus niets geproefd.

Een laatste blik op het Tipi terrein.

Donderdag verder naar huis. De dag begon niet zo goed. Ik was de caravan aan het opruimen en Ben de buitenboel. Bij het brengen van spullen van de caravan naar de auto liep ik tegen een grote haring van de stormlijn aan. Schade: een hevig bloedende wond van zeker 5 cm. Verpleegkundige en EHBO'er bij de hand. Daarna schoot het hem in de rug bij het verwijderen van een haring die niet wilde meewerken. We gingen dus lekker op weg.

De laatste 450 km waren net zo'n drama als de 350 km van dinsdag. We waren blij dat we thuis waren. Het noodzakelijke uitgepakt en lekker rustig gedaan.

Vrijdag opruimen en afspraken, zaterdag familiedag, zondag verjaardag en maandag weer aan het werk. De wond is nog een mooie rode streep, de rug is weer los.

Naast alle activiteiten heb ik ook nog tijd gehad voor mijn handwerk.

Spirit of Life shawl is klaar, niet gedragen te warm.

Sokken moeten alleen nog afgekant worden.

Hexjes gemaakt en 21 Lily's.

Een leuke, actieve vakantie gehad.

Groet,

Dientje

Vakantie vervolg

Van St. Maurice-sur-Moselle gingen we naar Levier, zo'n 40 km van de Zwitserse grens. Levier valt nog net onder het departement Doubs, 20 km van de grens met de Jura.
Rustige camping, sanitair zou wel moderner kunnen: kleine hokjes.

Toen wij aankwamen was er kermis in Levier. Nadat we alles geïnstalleerd hadden, zijn we daar naar toe gelopen.

Maandag zijn we naar Ornans geweest. Een leuk stadje.

Dinsdag wandeldag
We hadden een wandeling uitgezocht bij Nans-sous-Sante-Anne. Er zou daar een mooi uitzichtpunt zijn. 
We sloegen te vroeg af en kwamen bij Le Pont du Diable. Dus eerst daar maar gekeken. 

Daarna verder. Er was daar ook een mogelijkheid om te klimmen, die zijn we ook tegengekomen, maar we hebben ze niet zien klimmen.
Het 1e stuk van de wandeling ging behoorlijk omhoog. Het was saai, geen enkel uitzicht, alleen het wandelpad. Ik had er na bijna een uur geen zin meer in. Het uitzichtpunt waren we bijna voorbij gelopen en veel was er niet te zien. Nergens rustpunten. Nadat we door een wei gelopen waren kwamen we bij gekapte bomen, hier maar pauze gehouden. 

Verder gelopen naar Montmahoux. Het werd wel leuker.

Hier hadden we tenminste uitzichten. 

Daarna terug naar Nous-sous-Sante-Anne. We gingen via smalle paden behoorlijk stijl naar beneden. Geen foto's dus. Bijna op plaats van bestemming voel ik dat ik een blaar kreeg op mijn teen. Dat loopt niet fijn. Totaal 3 uur gewandeld. Wat gedronken en lekkere kaas gekocht. En terug naar de camping. Ben is daarna met de fiets nog richting Septfontaines, ja ook hier, gereden.

Woensdag route des Sapins gereden. Wij wilden van zuid naar noord en zijn bij Equevillon gestart. Onderweg in Mournans gestopt om de kerk te bekijken. Hadden niet verwacht dat dit zo mooi zou zijn.

Onderweg kwamen we steeds bankjes tegen met een gedicht.

Leuke route met veel mogelijkheden om te wandelen, leuke uitzichten.
Toen we thuis waren wilde Ben deze route met de fiets doen, 55 km. Hij nam een verkeerde afslag en het werd 80 km, met veel klimwerk en erg warm.
Na het eten de boel alvast geordend want de volgende ochtend gaan we verder.

Donderdag dus naar Zwitserland, Bern. Niet de kortste route gereden. Voorbij Yverdon koffiepauze gehouden.

Om 13 uur bij de camping in Bern.

Daar later Ben's petekind getroffen en ook familie van onze vrienden. Zo konden we mooi nog wat afspreken over de kado's en feestelijkheden van het weekend.
Boodschappen gedaan.

Vrijdag hebben we de pensionaris opgehaald van zijn werk en waren toepasselijk gekleed als Nederlandse familie en vrienden. Daarna samen eten en voetbal kijken.

Zaterdag was het de verjaardag van onze vriend en dit hebben we ook samen gevierd.

Zondag was Het Feest: voor het 25 jarig huwelijk en 65 jaar. Het werd vlak achter de camping gehouden. We waren al gevraagd om te helpen versieren.

Maandag toch maar geholpen met opruimen en 's avonds resten opmaken, samen met zus en zwager uit Nederland.

Over terugweg naar huis schrijf ik nog een blogje.

Fijne dag,


Dientje

Weer thuis

Van onze 3 weken vakantie. Geen blogjes tussendoor deze keer. De slechte / geen internetverbinding was een van de oorzaken.
Wat was het vakantiedoel? Vanwege feestelijkheden in Zwitserland stond vast dat we van 22 t/m 25 juni in Bern wilden / moesten zijn. En dat we vanaf 26 juni richting huis zouden gaan. Wat we vooraf zouden doen, was open en zou afhangen van de weersverwachting. Nou, die weersverwachting was begin juni slecht voor een groot deel van Europa. 
Dus veel handwerk mee.

Uiteindelijk besloten naar Malmédy, België, te gaan en dan Duitsland of Frankrijk in. Toen we op het net naar campings zochten, gaven een aantal campings aan vol te zijn vanwege evenementen op circuit van Spa. Malmédy werd Troisviergers in noord Luxemburg. Ons geïnstalleerd en lekker met de beentjes hoog in de zon / schaduw.

's Avonds tegen etenstijd begon het te regenen en wisselvalligheid troef. Bij de auto voorzichtig lopen anders gutste het de schoen in.

Maandagochtend tussen de buien door Troivierges bekeken.

Maandagmiddag naar Clervaux gereden en rond gewandeld.

En via een toeristische route terug rijden. Dat werd een korte route omdat het weer begon te regenen.
Inmiddels was het ook niet meer lekker om buiten onder de luifel te zitten.

Dinsdagochtend was het droog, wel zwaar bewolkt. Volgens de buienradar zou het een paar uur droog blijven. Dus jas en regenbroek in de rugzak en gaan.

Halverwege kwamen we in Septfontaines. 1 Fontein gezien en die stond droog. Septfontaines was voor de oorlog een rusthuis voor Joden en lag vlakbij een stationnetje. Het is nu een retraite accommodatie.
En ... het begon te regenen. het was een uur droog geweest.

Woensdag verder gegaan. Voorspellingen werden wel slechter en het was 17 graden, veel wind. Volgende bestemming was St. Maurice-sur-Moselle, aan de voet van de Ballon d'Alsace.
Schijn bedriegt, we stonden niet alleen op de camping, maar we hadden niets voor ons staan.

Donderdag de Ballon op. Nog wel bewolkt en veel wind. Een korte wandeling gemaakt.

Koffie en tarte Myrtilles

Verder richting Masevaux gereden en genoten van de mooie uitzichten bij Barrage d'Alfeld.

's Middags nieuwe voortent opgezet om uit te proberen. De volgende dag voor het afbreken toch even de voorwand er in geritst. Frame staat waarschijnlijk te hoog. Dit gaan we nog uitzoeken. Alles weer ingepakt, want de voortent werd te warm.

Vrijdag nog een keer de Ballon op. We hadden geen goede kaart en durfden niet op de bordjes te lopen. Bijna dezelfde wandeling gelopen als vorige dag met een extra lus. Ook nu weer koffie en tarte Myrtilles gegeten. We zaten nu bij een ander restaurant. Bah, de koffie niet te pruimen, taart met kartonnen bodem. Cappuccino was een koffie met veel slagroom en wat cacao erover. 

Na de Lunch is Ben met zijn toerfiets de Ballon opgereden en hij heeft het gehaald. Daarna de voortent ontmanteld en relaxen.

Zaterdag was het wereld QUIP-Day, Quilt In Public Day. In La Bresse zou een quiltwinkel zitten en daar wilde ik wel heen. Ik kon er weinig info over vinden. Van een collega had ik als tip gekregen: de kerk in Ronchamp. Niet naar la Bresse geweest maar naar Ronchamp. Ruim een uur rijden, je kunt er alleen in na betalen (oké), hond mag niet mee (oké, we hebben altijd iets te lezen of wat anders bij ons), maar dat we nog geen kopje koffie konden drinken in het aparte restaurant zonder terras maakte ons niet vrolijker. We moesten Dientje bij de parkeerplaatsen maar in de schaduw leggen. Ik kon ook geen 2 kopjes mee naar buiten nemen. Eigenlijk had ik helemaal geen zin meer om te kijken, maar om dat hele eind voor niets te rijden. Ik ben gegaan, maar door het voorafgaande geniet je toch minder. Het is wel de moeite waard.
Er is ook nog een rusthuis voor nonnen op het terrein.

Op de camping heb ik nog in Public gequilt. Wel belangstelling van een afstand.

Het werkstuk, de  Switch, nog maar eens tentoongesteld. De blokhut leek me er wel geschikt voor.

Voor het eten nog een rondje gemaakt om de camping. Morgen gaan we verder, richting Zwitserse grens. Ik heb trouwens de rest van de ski's niet gezien, haha.

Wordt vervolgd.

Groet,



Dientje