Na 2 jaar zou de wintersport dit keer doorgaan. Nog wel met Corona beperkingen in Frankrijk, maar daar is mee te leven.
En dan breekt de oorlog in Oekraïne uit. Machteloos toekijken hoe steden en dorpen verwoest worden en mensen vluchten of sneuvelen. De zin om met vakantie te gaan, verdwijnt snel bij mij.
Dit schreef ik al een paar dagen voordat ik weg zou gaan met de bedoeling dit blogje af te maken voordat ik weg zou gaan. Dat lukte niet door een aantal geplande en niet geplande afspraken, een auto die melding gaf dat er een beurt nodig was, etc..
Dan maar afmaken op mijn vakantieadres.
Zaterdag de 12e vertrokken we bijtijds. Ik mocht lekker achterin zitten en kon lekker aan mijn sok breien. Man en skivriend reden en hielden de navigatie in de gaten.
Daar had ik ook alle tijd voor. Door Duitsland en Zwitserland ging het voorspoedig, maar vanaf Chambery begon het al drukker te worden en kregen we waarschuwingen dat er vanaf Albertville langzaam rijdend en stilstaand verkeer zou zijn. Dat hebben we geweten 2 uur extra reistijd naar les Coches.
Het appartement hadden we in 2017 ook al eens met een skivriendin. Hier kun je erover lezen. Ik was toen bezig met mijn sterrenquilt en wat had ik nu meegenomen als nooddeken, juist, mijn sterrenquilt.
Zondag met ons 3'en geskied, bij de lunch een Croque Monsieur.
Mijn Ben moest al een paar dagen hoesten en niezen, maar zondag was het bar en boos. 's Avonds een test en ja hoor, positief. Wat nu? Vriend en ik waren negatief en geen klachten. Ben ging de slaapkamer in en ik bivakkeerde in de kamer, onze vriend had een eigen kamer. En we ventileerden zo dat we er koud van werden.
Maandag met vriend naar Montalbert geweest.
Dinsdag Bij alle Plagnes geweest, la Plagne bestaat uit veel kernen. Lekker soepje gegeten.
En bij thuiskomst in het zonnetje gezeten en alvast begonnen met de teen van de 2e sok.
Woensdag was Les Arcs het doel, vanuit het appartement hadden we uitzicht op een paar pistes van Les Arcs.
Met deze gondel zijn we naar bijna het hoogste punt van Les Arcs geweest. Aan de rechterkant van de foto zie ook een kabel lopen. Voor 50 euro kon je in een gordel, zoals bij parachutespringen, met een enorme snelheid naar beneden. We hebben dit niemand zien doen.
Warme dag, prutsmeeuw waar ik niets mee kon, volle terrassen. Dus terug naar Les Coches. Ik was moe, had elastieken benen. bij het 1e restaurant wat gegeten en gedronken en daarna naar appartement.
Na een slechte nacht, met neus die dicht zat, testte ik donderdagmorgen ook positief.
Ben was weer opgeknapt, vriend nog steeds negatief, dus de rollen werden omgedraaid. Ik in de slaapkamer en Ben in de kamer.
En ze gingen samen skiën. Rode jas is Ben, oranje broek is vriend.
Zaterdag naar huis, met mondkapje op in de auto. In Zwitserland een file gehad en verder ging de reis voorspoedig.
Wat heb ik gedaan aan mijn handwerk. Ik was erg snotterig en dan is handwerken niet fijn of je moet een bakje onder je neus hebben.
Sassenach KAL: niets aan gedaan.
Barn quilt: niets aan gedaan.
Sokken: aardig opgeschoten.
Shades of Summer: laatste 3 afgemaakt.
Ondanks alle toestanden toch een leuke vakantie gehad.
En waarom dit blogje nu pas geplaatst wordt. Op ons vakantieadres hadden we zeer slechte Wifi en internet bereik. Wat er aan de hand was, we komen al jaren in dit complex en hebben nog nooit problemen met internet gehad.
Komen we thuis en moeten we een nieuw modem installeren. Helaas kan mijn laptop geen signaal meer vinden. Voordat dat allemaal weer in orde is, ben je dagen verder. Ook al omdat ik eerst nog in quarantaine moest blijven.
Gelukkig knap ik langzaam op, blijf snotterig maar de neus loopt niet meer weg, en ik heb weer Wifi.
Goetjes van
Dientje
