Wintersport Montchavin vervolg

Dinsdag ben ik weer met de gondels naar Plan Bois gegaan. Via dit pad was je binnen 5 minuten bij de gondel in Montchavin. In Les Coches pak ik de 2e gondel.

Vandaag loop ik het 1e deel van de route hetzelfde als gisteren. Op deze foto zie je een pad omhoog gaan, links van de huisjes. Dit loop ik op en maak een rondje.

Met dit uitzicht.

Na een kopje koffie bij Christal de Neige ga ik weer met de gondel naar beneden. Ik heb mijn dag niet. Er is veel wind en er zijn weinig plekjes waar je uit de wind kunt zitten. Op 1 van onze balkons is pas laat op de middag een klein streepje zon. En te ver en inspannend lopen is te pijnlijk. Dus loop ik het dorp maar weer in op zoek naar een plekje.

Ik loop langs de camping omhoog naar de hoger gelegen appartementen. Op de camping zie ik tot mijn verbazing een 'Kruiptentje' staan, waar ook mensen verblijven. Brrr, je moet er maar zin in hebben.

Bij de laatste bocht probeer ik de Vanoise Express te zien, een gondel die over het dal naar Les Arcs gaat. Gelukt, hij arriveert net aan onze kant. Bijna niet te zien, moet in het midden van de bovenste foto te zien zijn.

Maar hier een ingezoomde foto.

Terug in appartement een Vin Chaud voor mijzelf gemaakt en ben met mijn Hexies in het streepje zon gaan zitten.

Woensdag ga ik weer naar Plan Bois. Daar kom ik poolhonden en sledes tegen. Hier een poosje naar staan kijken.

Ik loop nu de route richting Les Coches. De bedoeling is een klein uur te lopen en dan terug te gaan, tenzij ... Het pad is goed geprepareerd en breed.

Na een half uur lopen kom ik op de splitsing om door te lopen naar Les Coches of Montchavin. Terug lopen naar Plan Bois is 3/4 uur, doorlopen naar de stoeltjeslift van Montchavin is ook 3/4 uur. Het pad naar Les Coches-Montchavin is hobbelig en wordt smaller. Rechts omhoog is het pad naar de stoeltjeslift.

Ik besluit door te lopen naar de stoeltjeslift. Links omlaag is het pad naar Les Coches.

Regelmatig komt de Mont Blanc in zicht.

Het laatste stuk van het pad was hobbelig. Eindpunt in zicht, de stoeltjes lift.

In het appartement heb ik mijn lunch klaar gemaakt en ben naar La Pierra gelopen. Ik had eerder in de week een mooi plekje gezien, toen was er teveel wind om lekker te zitten. De hele week had ik al hexjes in mijn rugzak zitten in de hoop ergens wat langer te kunnen zitten en wat aan de hexjes te kunnen doen. Het pad was nu veel slechter dan eerder in de week.

Het was heerlijk en heb wat genaaid.

Onze vriend moest donderdag in de loop van de middag weer thuis zijn. Hij ging om woensdag om 17 uur weg en wij liepen nog een rondje door Montchavin en zagen dit Engeltje.

Later op de avond lag de Mont Blanc nog in het late zonlicht.

's Avonds aan de Hexjes gewerkt.

Donderdagochtend samen met Ben gewandeld. We liepen hetzelfde pad als ik gisteren liep.

Bij de stoeltjeslift liepen we door om naar de Vanoise Express te gaan. Met de Mont Blanc weer in zicht. Dit is geen gemakkelijk, effen pad.

De Vanoise Express was net aangekomen, dus het was erg druk bij het restaurant. En er stond een hele groep te wachten om er in te gaan.

Ons pad ging hier naar beneden, hobbelig en steil. Dit heeft mij wel moeite gekost.

Terug bij het appartement werden we met de bergen weerspiegeld in de autoruit.

's Middags rustig aangedaan, rondje dorp en een poos op de keien bij de parkeerplaats in de zon gezeten.

's Avonds nog weer mooi licht bij de bergen. 

Vrijdag ging Ben skiën en we spraken af om te lunchen bij Christal de Neige. Het was heerlijk weer, jas uit op terras en lekker eten.

Tartiflette, achteraan.

Salade Christal

Op weg naar de lift deed ik een aangename vondst. Eigenaar?, niemand te zien. Keuze: laten liggen of meenemen. Ik kies voor meenemen.

De rest van de middag gerommeld en een hele poos op mijn plekje op de keien in de zon gezeten. Heerlijk.

Zaterdagochtend om 7 uur vertrokken. Rustige reis gehad.

Groet,

Dini