Jasje

 De laatste tijd zie ik jasjes voorbij komen die gemaakt zijn van Quilts of Quiltblokken. Jeltje van de 100 Rozen heeft er inmiddels 3 gemaakt volgens dit patroon. 

Op haar Facebookpagina zie je er één. Met haar sprak ik over haar Quiltjassen en kwam zo op mijn Quiltjasje.

Het is 2004  en waren op vakantie in zuid Frankrijk. We bezochten toen o.a. Foix op een bloedhete dag.

Op weg naar het kasteel van Foix liepen we langs een winkeltje met zelfgemaakte jassen. Er hingen 2 modellen: één van een soort gordijnstof / stoelbekledingsstof en één van zwarte stof met gekleurde panelen die aan 2 kanten te dragen is. Dit alles in diverse maten en kleuren. Mijn handwerkoog viel natuurlijk op de vele kleurige kledingstukken. Twijfel, twijfel, gaan we kijken?

We liepen verder naar het kasteel. Het werd een kort bezoek omdat het kasteel om 12 uur sloot voor de middagpauze. En weer liepen we langs de jassenwinkel. Nog een keer kijken, geen prijzen te zien, zal wel duur zijn. Doorlopen dus, maar de nieuwsgierigheid won.

Dus voor de 3e keer naar de winkel. De eigenaresse maakte zelf de jassen. Ze maakte op bestelling of voor haar winkel. Er lag een fotoboek van Franse artiesten die een kledingstuk van haar hadden. 

Ze wilde van mij een foto maken met een jasje aan, zomaar omdat ze er lol in had en genoot van de interesse voor haar producten. Stel je voor: een bloedhete dag, zweterig, korte broek, wandelschoenen en een sjiek Jasje aan. Helaas heb ik die foto niet en wijzelf vergaten er een foto van te maken.

Het jasje was inderdaad prijzig, dus jammer dan. Als ik nu een feestje zou hebben, dan wil ik er nog wel over denken. Zegt mijn man: we hebben toch een feestje. Oh ja? In september zou hij 50 worden, dus ... We hadden het nog niet eens over een feestje gehad. Dus daar in zuid Frankrijk werd er een feestje afgesproken en een jasje gekocht.

Op de camping werd voor de foto de korte broek vervangen door een trainingsbroek.

In die tijd kon je nog niet pinnen in de winkel, alleen met een Creditcard. In 2004 kon je net geld pinnen in het buitenland met je gewone bankpasje, maar er waren nog niet veel geldautomaten. Als je dan ergens kwam waar wel een internationale geldautomaat was, nam je de gelegenheid waar. Scheelde weer een bezoek aan een postkantoor, we waren toen bij de postbank. En de regels omtrent geldopname waren veel strenger, daglimit, aantal keren per dag opnemen en niet bij alle automaten kon je terrecht. Dus in Foix hadden we geld uit de muur gehaald voordat we de stad in gingen.

Het nadeel van deze aankoop was dat ik door mijn net gepinde geld was. Gelukkig was de portemonnee nog niet helemaal leeg en  kwamen we de volgende dag weer langs een geldautomaat.

Ik heb dus een jasje met een verhaal. 

Fijne dag.

Dientje